De ochtend begint met motregen, maar tegen 11 uur begint het te sneeuwen. We willen naar het plaatsje Immenstadt, achter Sonthofen, en daar even rondkijken. Tevens een paar geocaches doen. We hebben hier nog 2 geocoins, die moeten ook nodig op reis.

Eén van die coins is van onszelf, gekregen van Herman en Eugeni, en die moet nu ook eindelijk de wijde wereld in! Het is een prachtige kleine "puffin", een papgaaiduiker. Ik heb, zoals dat hoort, op de website van geocaching een eigen pagina voor deze coin aangemaakt en hij is nu klaar om op reis te gaan. Doel: het Noorse eiland Runde, waar ieder voorjaar duizenden papagaaiduikertjes neerstrijken om te nestelen.
Zie onze puffin's eigen webpagina!
We hebben de coin "gedropped" zoals dat heet, achtergelaten in een geocache iets buiten Immenstadt.

We vonden enkele caches, maar eentje ook niet. Die zou verstopt zijn in de tuin bij bovenstaande 19e eeuwse villa. Een prachtige villa, maar de cache bleek onvindbaar, helaas.

Bij terugkomst in Oberstdorf aan het eind van de middag zin we nogmaals gaan eten bij de Alten Sennküche. Het was iets minder druk dan de avond ervoor, maar wel zo vol dat we werden gevraagd om een tafel te delen met een vader en zijn 17-jarige dochter.
Daarmee heben we gezellig zitten kletsen en eten. De vader bleek jeugdpsychiater, zijn dochter zat in 5-VWO. Ze waren per trein voor 4 dagen van Kassel naar Oberstdorf gereisd om te gaan skiën.

Donderdag 5 januari

Het mooie weer lijkt op, voor deze week en de dag begint met regen. Met een beetje geluk gaat het vandaag weer sneeuwen, dus daar hopen we stiekum op!
Dat schreef ik vanmorgen, en dat is meer dan uitgekomen! Een raar dagje...

De hele ochtend heeft het geregend, en goed ook. Dus we zijn lekker thuis gebleven, uitgeslapen, beetje lezen, achter de laptop, internetten. Voor in de middag begon het een beetje op te klaren, dus rond een uur of half drie zijn we er toch nog even op uit gegaan.

Eerst de laatste boodschappen doen, morgen is het een feestdag (Driekoningen) en dan zijn de winkels dicht. Vervolgens een cache in Oberstdorf zélf zoeken, want we moeten nog een "travelbug" kwijt die we hier uit een cache hebben meegenomen, maar die als bestemming Zwitserland blijkt te hebben. En dan is mee naar Nederland wel geheel de verkeerde kant op.

Die cache vonden we niet, dus dan maar een andere, net buiten Oberstdorf. Leuke wandeling, deze vonden we wel en zo kunnen we de travelbug toch in deze omgeving achterlaten. Omdat het nog regent besluiten we een eindje te gaan rijden. Naar Baad, helemaal achterin het Kleinwalsertal.

Onderweg in het Kleinwalsertal, in de schemering, trok de wind aan en werden de buien heftiger. En... de regen ging over in sneeuw! Aangekomen in Baad staat er een harde wind, sneeuwbuien met rukwinden, het zicht is minimaal. Bij een poging te draaien in een zijweggetje zakt opeens één achterwiel weg in de zachte sneeuw en oh jee... vast!
Door steeds een beetje gas te geven, de koppeling even opkomen en weer indrukken, een soort "wiebelen", weet ik mezelf te bevrijden. Daarna, het is inmiddels donker, zakt opeens het linker voorwiel diep in de sneeuw. Weer wiebelen om los te komen, het lukt en opgelucht verlaten we Baad!

De weg terug door het Kleinwalsertal sneeuwt het echt maximaal, zicht minder dan 50 meter en er ligt al een laagje van 5 tot 10cm. Sneeuwschuivers proberen de zaak te redden.
Aangekomen bij de Parsenn, we willen nog één keer bij Seppi gaan eten, moet ik met aanloop tegen het steile stukje op, en dat lukt maar nét! Onder het eten vraag ik me bezorgd af of ik hier straks wel weer wegkom...

We zijn weer heelhuids thuis (veel erger moet het ook niet worden) waar Jakob druk in de weer is met de sneeuwschop en de bezem. Ook hier, in Oberstdorf, ligt een verse laag sneeuw. Wij gaan gauw naar binnen, we zijn hier tenslotte te gast ;-))

Lees verder op de volgende dagen...