Week 3

Foto's zijn aanklikbaar voor een groter formaat.

Maandag 23 juli
Op tijd op, de camper opruimen, watertanks vullen, toilet legen. Dan vertrekken we, de reis naar het hoge noorden begint!

Via de snelweg komen we in Porvoo, waar we een kijkje nemen bij het oude spoorstation (leuke winkel!) en in het oude centrum. In de loop van de middag verder, we willen vandaag in ieder geval nog tot Lappeenranta komen en dit relatief dichtbevolkte deel van Finland ontvluchten.
Aan het eind van middag vinden we een aardige plek om te overnachten: bij het museum en sluizencomplex van het kanaal, dat de verbinding vormt tussen het grote Saimaameer en de Russische stad Vyborg aan de Oostzee.

Eén van de schepen die door het kanaal komt blijkt een Nederlands schip, M.S. Andrea. Deze komt (volgens internet) uit Harlingen en is op weg naar het Samaaimeer in Finland. De volgende ochtend vroeg komt de Kerelia voorbij, met toeristen onderweg naar het Russische Vyborg.
Vandaag gereden: 245 km (totaal: 2450 km)

Dinsdag 24 juli
Redelijk op tijd opgestaan, om half tien zijn we klaar om te vertrekken. We gaan naar Imatra, daarna vlak langs de Russische grens en dan afbuigen, een stukje het binnenland in richting Savonlinna.

We komen lang een kleine supermarkt en besluiten eerst wat verse spullen te kopen voor de komende 2 dagen. Daarna rijden we verder naar het noorden, en slaan dan willekeurig ergens af naar het oosten richting Russische grens. En ja, daar staan waarschuwingsborden. Een beveiligingscamera houdt het landweggetje in de gaten. Een strook van 3km breed is tot verboden gebied verklaard. Dat is het voormalige IJzeren Gordijn, en nog steeds afgesloten! Na een kop koffie gaan we verder.

Als we verderop nog eens stoppen blijkt daar een kleine hydrocentrale te zijn, zo te zien al wat ouder. Wat bijzonder is, voor zo ver we de Finse uitleg snappen, is dat hier nu een oplossing is bedacht waardoor vissen (m.n. zalm) hier weer langs kunnen. Grappig om te zien is dat er langs de kant twee fotografen zitten. Zij willen de zalmen fotograferen als ze boven het water uit springen. Wij blijven een poosje staan kijken maar de zalmen laten zich niet zien, in elk geval nu even niet.

Onderweg gaan we tanken en dan draaien we de weg naar Savonlinna op. Een mooi route langs allerlei meren. Tegen half 6 gaan we een plekje zoeken in de buurt van Joensuu. Als je de camping links voorbijrijdt over de Lansiviita kom je op een terrein waar campers en auto's met caravan mogen staan.
Een mooie plek aan het water (foto), het Pyhaselkameer voor € 18. Er is een sauna met douches, toiletten en uitstort voor de WC.
Vandaag gereden: 300 km (totaal: 2750 km)

Woensdag 25 juli
Omdat ons nieuwe internet-weekaccount is ingegaan (de eerste 100MB snel internet!) besluiten we eerst wat internet werkzaamheden te doen. We staan lekker in het zonnetje, aan het water, en niemand maakt zich druk over hoe laat wij vertrekken.
Aan het eind van de ochtend halen we vers water en zijn klaar om weer te gaan. Er is een sani-station vlak bij deze caravanplaats en camping, daar verschonen we het toilet.

We rijden een stuk, doen een paar geocaches en stoppen aan het eind van de middag op een mooie plek aan het strandje van een groot meer.
Er is hier een (droog)toilet, picknickbank met afdak, een vuilcontainer, twee verkleedruimtes voor de badgasten, een vuurplaats én een flinke houtvoorraad! Helaas komt er regen, dus wij gaan binnen koken en eten.

Deze prima plek ligt op N 64 22.873 en E 027 59.071, aan het Rantointeentiemeer. De parkeerplaats heet Lintutorni en is niet ver van de stad Oulo.
Er is plaats voor enkele campers.
Vandaag gereden: 298 km (totaal: 3048 km)

Donderdag 26 juli
We verlaten na enige tijd de weg naar Oulu en gaan binnendoor omdat we naar Radio Arkala willen. Dit is een radiostation op een oppervlakte van 20Ha, gebouwd door een groepje oudere radioamateurs met ruime financiële middelen en daardoor een van de grootste amateurradiostations in Europa. Jonge zendamateurs kunnnen van hieruit meedoen aan radiowedstrijden met uitzonderlijk hoge masten (o.m. een mast van 100 meter en een van 105 meter hoog) met gigantische antennes waar je doorheen kunt wandelen...

Een aparte ervaring zijn de horzels of wat daarop lijkt, die massaal op en in onze camper willen! Ik zet alle deuren maar open zodat ze er ook wer uit kunnen, maar helaas doen ze dat niet. Voor ons lijken ze geen belangstelling te hebben. We besluiten te gaan rijden met zo veel mogelijk ramen en deuren open en gelukkig, hoe verder we van hun nest of wat dan ook af rijden, hoe meer er de camper verlaten.
Wanneer ze er allemaal uit zijn sluiten we ramen en deuren en houden ze dicht, of anders een raam open met de horren dicht. Aloys gaat buiten een paar foto's van het radiostation met een lange broek aan, de armen bedekt en een speciale hoed op. Hoewel ze zoals gezegd geen belangstelling voor ons lijken te hebben nemen we het zekere voor het onzekere.

We rijden verder richting Rovaniemi. Halverweg maken we een omweg omdat dat een mooiere route is, met diverse campings en plaatsen waar je zou kunnen overnachten. Helaas, deze plaatsen zijn knudde (aldus Aloys), en de beide campings gesloten. We gaan kijken bij de aanlegplaats van de veerboot of we daar soms kunnen staan. Ook de veerboot is gesloten en blijkt te zijn vervangen door een brug.

Omdat het inmiddels al laat wordt besluiten we hier eerst maar eten te maken. Na het eten rijden we door naar het "Santa Park" in Rovaniemi. Een klein eindje verder, bij de markering van de poolcirkel, blijken ruime parkeerplaatsen en er is van alles te doen. Later horen we dat dit vroeger een camping is geweest.

Wij vinden een plek vlakbij een Husky farm. Tot laat in de avond horen we de honden huilen als wolven. We hebben zelf jarenlang grote honden hebben gehad en storen ons hier niet aan. Het klinkt zelfs wel vertrouwd, wij vinden het geen punt. 's Nachts hebben we ze trouwens niet gehoord, of er wellicht gewoon doorheen geslapen?
Vandaag gereden: 454 km (totaal: 3502 km)

Vrijdag 27 juli
Het duurt even voordat we Rovaniemi weer verlaten. Het Santa Park is een Disney-achtig geheel van vooral winkels met de kerstman als thema. Die zou hier namelijk vandaan komen. Je kunt hier kerstkaarten kopen en posten, die pas met de kerstdagen worden bezorgd. Toch wel grappig... We kopen een kaart voor moeder die wel normaal wordt bezorgd.
We doen een viertal geocaches in en rond dit park, en dan is het tijd voor de lunch.

Voor € 11,90 p.p. mag je van het buffet gebruik maken. Aardappels gekookt en gebakken, warme groentes, saladebuffet, vlees, brood en knäckebrood erbij. Met melk, jus d'orange of limonade en koffie na. Het smaakt ons prima!

De rest van de middag zijn we weer onderweg naar het noorden.
We vinden bijtijds een mooie plek aan een stuwmeer, met langdurig zicht op de ondergaande zon. Het aantal muggen dat de camper in wil neemt hier wel toe, maar met het muggengordijn voor de ingang kan de grote schuifdeur open blijven. Het is het niet zo warm, maar we staan lekker in de zon.
Wanneer we rond half 12 naar bed gaan, is het nog net zo licht als overdag.
Vandaag gereden: 215 km (totaal: 3717 km)

Zaterdag 28 juli
Het weer is vanochtend niet zo mooi, het is bewolkt maar nog wel droog. Kirkenes in het noorden is nog 342 km. We gaan op weg.

Onderweg doen we wat geocaches en boodschappen voor het avondeten. We houden er rekening mee dat we Herman en Eugeni zullen ontmoeten en samen eten. Spaghetti is makkelijk, dus we zorgen voldoende ingrediënten daarvoor in te kopen.

Later in de middag blijkt dat ze niet ver meer voor ons rijden. Omdat ze veel tijd kwijt zijn met geocaches zoeken, kunnen we ze inhalen.

We drinken samen koffie, doen nog een geocache en rijden daarna een eindje terug naar een aardige camping. Een prachtige locatie aan een groot meer.
Herman maakt hier 's avonds nog een foto van een rendier op de smalle dam naar het eilandje voor de camping. Staat vast in hún weblog!

Herman en Aloys gaan samen koken, in het kleine keukentje op de camping. Daarna eten we samen spaghetti, drinken de uit Frankrijk meegebrachte wijn en brengen de avond gezellig kletsend door. Het is al laat, maar nog steeds licht, als we rond middernacht het bed opzoeken.
Vandaag gereden: 253 km (totaal: 3970 km)

Zondag 29 juli
Een regenachtige zondagmorgen. We gaan op weg naar Kirkenes en doen onderweg de nodige geocaches, in de regen. Spoedig passeren we de Fins/Noorse grens. Altijd weer even spannend, als je (te)veel wijn aan boord hebt. De Noorse grenspost blijkt (evenals de Finse) gelukkig gesloten, niemand te zien...

Op een druilerige zondagmorgen Kirkenes binnenrijden is een zeldzaam deprimerende belevenis. Alleen daarvoor al zou je erheen gaan! De Toeristen-info is open, maar klein en we zijn er snel klaar. Ze hebben bijna niets, zelfs niet een kaart van de omgeving.
We gaan verder naar Grense Jacobselve, de meest noord-oostelijke punt van Europa, aan de Barendszee bent. Onderweg passeren we een kerkje en en staan ook nog wel wat huizen, er is zelfs een klein gebouwtje van de bootclub.

We zien rechts van ons ook grenspalen, aan onze kant de Noorse, die zijn geel. Aan de overkant de Russische, rood met groen. Onderweg ook wachttorens. We rijden hier langs het voormalige IJzeren Gordijn! Aan de overkant, dieper landinwaarts, restanten van het grote hek met electrische bedrading. Zowel aan de Noorse en Russische kant radarposten.

Na 60km bereiken we het eind van de weg. Daar is een parkeerplaats waar we blijven staan om te overnachten, met uitzicht op de Barentszee. Herman en Eugeni vinden een klein vlak stukje gras aan de kant van de rotsen, waar hun tent kan staan.
Jammer van het slechte weer, het miezert en er staat een koude wind. Er wordt echter beter weer verwacht, dus daar hopen we op!

We hebben geen boodschappen kunnen doen, dus we trekken de voorraadkast los. Dat wordt braadworst, gebakken aardappeltjes en bietensalade plus een blik doperwten. Glaasje wijn erbij, gezellig en het smaakt prima. Na eten bekijken we de kaart en bedenken we hoe we verder willen.
Vandaag gereden: 212 km (totaal: 4182 km)